osi 2, natomiast odporność na zgniatanie wynosi 250-350 MPa. W ok. 70% składa się z części nieorganicznej w postaci kryształów dihydroksyapatytu (tak jak szkliwo), w ok. 20% z materii organicznej w postaci kolagenu, białek, lipidów, mukopolisacharydów i in. oraz w ok. 10% z wody.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Rozdrobniony pokarm ześlizguje się z niego
Zęby człowieka zbudowane są z 3 części:
Korona stanowi tę część zęba, która najbardziej odróżnia zęby jednej grupy od innych, gdyż ma bardzo zróżnicowaną powierzchnię w poszczególnych grupach.
Korona pokryta jest szkliwem, które jest najtwardszą tkanką w organizmie (5 w skali Mohsa). Początkowo zaraz po wyrznięciu dodatkową osłonkę stanowi oszkliwie, które jednak szybko się ściera.
Równik zęba (equator dentis) jest to największy obwód korony zęba. Przebiega zwykle na różnej wysokości z każdej strony zęba. Rozdrobniony pokarm ześlizguje się z niego nie wnikając do kieszonki dziąsłowej i nie drażniąc brodawki zęba.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Chirurgiczne usuwanie ósemki
W pełni rozwiniętym uzębieniu człowieka znajdują się 32 zęby, w tym 12 zębów trzonowych. Ostatnie zęby, znajdujące najbardziej z tyłu są tak zwanymi zębami mądrości. Nazywa się je tak, dlatego że pojawiają się dopiero po osiągnięciu dojrzałości u człowieka. Czas ich rośnięcia jest różny, mogą się pojawić przed dwudziestką, jak i po. Ich rośnięcie jest związane z bólem. Część ludzi decyduje się na usunięcie ósemek, albo z konieczności, albo uważając je za zęby zbędne. Z tego względu, że są z tyłu szczęki ciężko jest o nie właściwie dbać. Czasem nawet stomatolodzy sami rekomendują pacjentowi usunięcie ósemek, dlatego że mogłyby zniweczyć efekt leczenia ortodontycznego, kiedy mają mało miejsca na rośnięcie w szczęce. Usuwanie ósemek nie jest jednak koniecznie, jeśli w niczym nie przeszkadzają nie trzeba się ich pozbywać.